Een zwaar jaar, een hoopvol einde.

Het afgelopen jaar is een jaar geweest van veel dieptepunten. De diagnose dat ik een erfelijke hartspierziekte heb, genaamd ARVC. De kanker die bij mijn man terugkwam en uiteindelijk resulteerde in heel zware operatie met een zeer ernstige complicatie.

Afgelopen week hebben we de uitslag gekregen van de controlescan van mijn man. Alles ziet er goed uit en de bloedwaardes zaten ook in de lift. Wat betreft de zenuwschade in de onderbenen kregen we te horen dat er geen zenuwen kapot zijn waardoor de kans op een herstel groter is. Zo vlak voor de kerst hebben we dus hele positieve berichten gekregen en kunnen we het jaar dan ook met een goed gevoel afsluiten. Wij hebben zoveel steun mogen ontvangen van familie en vrienden, steun in allerlei vormen. Er zijn hier kaarsjes gebrand en in Rome, Straatsburg, Berlijn, Australië. Ook hebben vrienden uit Oostenrijk een etappe van ‘Santiago de Compostella’ voor mijn man gelopen. Dit is zo bijzonder. Ook de steun die ik als hartpatiënt en als partner van een ernstig zieke man heb mogen ontvangen via dit lotgenoten forum doen mij heel veel. Via dit forum heb ik nieuwe contacten mogen ‘ontmoeten’, contacten die ik ook meer dan speciaal vind. Vanmorgen was ik (weer) in het ziekenhuis. Deze keer moest ik voor controle naar de longarts. De laatste keer dit jaar richting azM. Toen ik naar huis kwam heb ik iets lekkers bij de bakker voor bij de koffie gekocht en er samen met mijn man van genoten. Ik had de kalender op tafel gelegd om ‘ns te tellen hoe vaak wij beiden het afgelopen jaar naar het ziekenhuis zijn geweest. Ik heb de kalender echter weer snel weggelegd want wat heeft het voor zin. Ik moet me gaan richten op de toekomst die er op dit moment weer wat lichter uitziet.

Bij deze wil ik iedereen bedanken die op berichtjes, verhalen of vragen van mij heeft gereageerd en wens jullie allemaal sfeervolle kerstdagen en een voorspoedig maar vooral gezond 2012.

Hartegroet van Annemarie.