default-header
HomeHartverhalenDrie hartinfarcten in vijf weken!
Hartverhaal

Drie hartinfarcten in vijf weken!

donderdag 24 november 2011, door janintgroen

Velen van U zullen mijn vorige hartverhalen wel gelezen hebben. Toch is er na het implanteren van de neurostimulator in het Catherina in Eindhoven weer heel wat gebeurd.

Zo'n twee maanden geleden kreeg ik weer hevige pijn op de borst. De ambulance kwam en constateerde een afwijking op het e.c.g. In het ziekenhuis constateerde men een verhoogde Troponine maar het bleek een 'schampschot' te zijn. Na een paar dagen mocht ik weer naar huis.

Een weer daarna gebeurde hetzelfde, maar toen erger. Ik kreeg door het ambulancepersoneel meteen morfine toegediend, waar de pijn een stuk door verminderde. In het ziekenhuis bleek dat ik weer een infarct had gehad. (De zoveelste). De dienstdoende cardioloog wilde meteen een catheterisatie uitvoeren. Daaruit bleek dat het nog steeds mis was in het gebied waar ik al meerdere infarcten heb gehad.

Mijn cardioloog was voorzichtig: "We gaan hier niet dotteren, maar we gaan door met medicijnen, dan loopt U het minste risico". Maar de cardioloog die me gekatheteriseerd had, had de dvd ook naar Eindhoven gestuurd.
"Stuur 'm maar, wij gaan wel dotteren", Tegen de zin in van mijn eigen cardioloog ben ik toch naar Eindhoven gebracht. Men begon aan de dotter en al snel bleek het mis te zijn. Men stuitte op een dichtgeslipte stent en prikte bijna een vat door. Het gevolg: een zware hartaanval, met reanimatie. Gelukkig ben ik weer bijgebracht en hebben ze met morfine een paar dagen onder zijl gehouden. Mijn harslag varieerde van 140 tot 170 met een 30 tal tussenslagen per minuut. Ik wilde zo snel als mogelijk terug naar Tilburg, waar ik op de CCU terecht kwam. De ritmestoornis bleef. Op een ochtend kwam de zaalarts. Hij stelde voor om te starten met 600 mgr. Cordurone. De eerste dagen deed het spul niets, maar langzaam normaliseerde de hartslag. Langzaam hebben ze de Cordurone afgebouwd naar 200 mgr. en daalde de hartslag. Na drie weken mocht ik naar huis.

Achteraf heb ik spijt dat ik niet naar mijn eigen cardioloog heb geluisterd. Momenteel ben ik 1 op 1 aan het revalideren en begint de psychologe aan de EMDR therapie, om het trauma van Eindhoven te verwerken.

Geef een reactie