Echt soms word ik gewoon moe van mezelf.

Ik voel van alles gebeuren in mijn lichaam en met het gegeven hartfalen, heb ik een angsthaasje in mezelf zitten, die alles nog moeilijker maakt.

Van de week ook, dit is weer nieuw, kouden handen en voeten, maar warm gezicht, onrustig, snelle hartslag. Maar pijn nee (gelukkig). Toch blijf ik ongerust hierover. Hallo heb hartfalen kan het geen kwaad???? Volgens huisartsenpost en hartfalenverpleegkundige niet.

Volgens hartfalenverpleegkundig ben ik stabiel, maar ik ben er niet van overtuigd. Waarom voel ik dan al die gekkigheid in mijn lichaam en kan mijn hart dat wel aan?

Vaten zijn brandschoon, dus nee zuurstof gebrek naar het hart toe kan niet. Maar toch blijft het angsthaasje in mij ongerust.

Alleen zijn vind ik ook moeilijk. Dus bivakeer vaak bij mijn ouders als mijn man naar zijn werk gaan. Ideaal? Nee zeker niet! Maar dan schiet ik minder in de stress/paniek dan dat ik alleen ben.

Nu wel een beetje trots op mezelf zit al 2 uurtjes alleen thuis. Maar wel met schoenen aan zodat ik zo de deur uit kan lopen. hahhahaha, om te lachen als ik het zelf zo lees. Maar ook triest..........hoe lang nog voordat ik het weer zelf kan? Ik ben zo bang dat het toch misgaat...........doodgaan is niet erg. Dat weet je op de dag dat je geboren wordt, dat het een keer je tijd is om te gaan.

Maar angsthaas in me wint op dit moment wel veel in deze onzekerheden, pfffffffffff jammer, maar blijf er aan werken!

Herkenbaar?