Hallo allen die dit lezen.
Sinds twee jaar loop ik al te stuntelen met mijn gezondheid.Ik ben 50 jaar.
Het laatste jaar had ik veel pijn in de buikstreek en was benauwd bij inspanning.
Tijdens een vakantie van mijn eigen huisarts kwam ik bij een vervangend huisarts toen ik weer echt veel last had. Deze heeft me doorgestuurd en na een hele molen van onderzoeken, hartecho en fietstest kreeg ik als diagnose van de cardioloog en internist te horen dat ik aan hartfalen zou lijden.
De uitleg Mevrouw uw hart werkt niet goed het is vergroot en het pompt niet zoals het  zou moeten doen was voor mij eigenlijk niet duidelijk genoeg. Mijn lever werkte ook niet goed had bloedarmoede en mijn lichaam gaf het een beetje op. Na een week plastabletten bleek ik 5 liter vocht vast te houden, wat ook de pijn en benauwdheid veroorzaakte.
Na dat vochtverlies kon ik gelukkig weer stukken lopen en normaal leven.Medicijnen moeten nu mijn lichaam weer op orde brengen. Het hart zal nooit meer herstellen maar met medicijnen zeggen ze kan je er goed mee leven.

Maar nu.........Ik werkte 40 uur per week had sinds 1 december een nieuwe baan met een voorlopig contract het is een leuke baan en absoluut niet inspannend.
Na 4 weken werken moest ik in de ziektewet. Heel waardeloos en geen goed visitekaartje, maar ja mijn lichaam wilde niet dus ik moest wel.
Vorige week ben ik voor 3 uurtjes per dag begonnen. Ik moet naar het centrum van Rotterdam ik ga met de scooter ( heerlijk!! ) dus ik ging om 7.15 uur de deur uit. kwam er om 11.45 weer in en was op de woensdag al helemaal versleten ik kon geen pap meer zeggen.
Donderdag weer afgebeld en nu zit ik dus weer thuis. Met het vooruitzicht dat ik over een paar weken dus werkeloos zal zijn. Want dat contract kan ik nu wel vergeten.
Die vermoeidheid nekt me en bij de vraag aan de huisarts en hartfalenpolie of het wel klopte dat ik zo moe bleef was het antwoord ja mevrouw dat hoort er bij.

Waarom schrijf ik dit hier??
Het is me nog steeds niet duidelijk wat mijn toekomst zal zijn blijf ik deze vermoeidheidsklachten houden?? Kan er niet door aanpassing van medicijnen iets aan gedaan worden? Ik heb pas weer in september een afspraak bij de cardioloog vind ik ook zo ver weg.
Ik hoop op dit forum lotgenoten te vinden en ervaringen te kunnen delen.
Groeten Ria