Sinds jaren heb ik diabetes en verhoogde bloeddruk, netjes geerfd, diabetes van me moeder, hartfalen van me vader.
In juli 2008 ben ik dan voor het eerst opgenomen in Dordrecht, woonde toen nog in hetwesten. Ik voelde me al een tijdje niet goed, dacht dat ik last van me longen had, ben bekend met bronchitus, begin juli 2008 voelde ik me niet zo lekker zij tegen me wijlen echtgenoot savonds ik gatoch maar even dokter bellen, die stuurde meteen een ambulance, na een paar uur in zh stuurden ze me weer naar huis, alles was goed, nog geen 4 uur daarna kreeg ik pijn op de borst en kon me dochter me midden in de nacht weer terug nar zh brengen, ze hebben me toen toch maar vastgehouden, na de catheterisatie bleek dat er twee kransslagers dicht te zitten, dag na de catheterisatie ging het al fout en moest met spoed naar Dijkzicht in Rotterdam. 2 stents geplaatst.
Na het dotteren weer terug naar Dordrecht, daarna ging het prima met me, geen klachten meer.
Twee jaar geleden verhuisd naar drenthe, maand na de verhuizing overleed mijn echtgenoot op de leeftijd van 46 jaar, aan herseninfarct, die hij al 1,5 jaar eerder ook had gehad aan de andere zijnde.
De dag na kerst 2009 werd ik smorgen wakker met verschrikkelijk kramp in me kuit, ging op het rand van het bed zitten en even later lag ik bewusteloos op de grond.
Gedesorienteerd, misselijk, pijn op de borst kwam ik weer bij gelukkig op de grond.
Me dochter 112 gebeld wilden eerst niet komen, moesten het maar even aanzien, uiteindelijk toch naar zh Emmen.
Nadat ik de hele dag in zh had gelegen werd ik savonds weer naar huis gestuurd, alles was goed, (dit beeld is bekend met diabetes, uitslagen geven vaak vertekend beeld). Ik bleef maar klachten houden, dus maar weer naar de cardioloog, die plande een catheterisatie op 11 januari 2010, op 9 januari nog een hartaanval gehad, ambulance nam me niet mee, omdat er al cath. was gepland, als ik het weer kreeg dan kwamen ze wel weer.
11 januari gedotterd, stent geplaatst, ik bleef me maar moe voelen, tig keer naar de huisarts, maar die zij alleen ach het moet even tijd hebben, totdat ik half maart weer pijn op de borst kreeg, bloeddruk veel te hoog, dus maar weer naar zh.
Omdat de ecg goed was stuurden ze me weer naar huis.
9 april ging het weer ffout, ik was met me dochter met de honden naar een wedstrijd, savonds maar naar huisartsenpost, werd ik naar huisgestuurd met een bloeddruk van 200-120, ecg is goed, mevr. het is uw middenrif, morgen naar de huisarts voor de bloeddruk, de dag erna 6 x een hartaanval, totdat me dochter zij, nu bel ik de ambulance, savonds naar zh gebracht en 10 april weer gedotterd, maar er bleek nog een ader een beetje dicht te zitten, maar kon geen kwaad, op controle bij de cardioloog gelijk afspraak gemaakt voor dotteren van de kransslagader, zover is het niet meer gekomen, paardagen erna weer met ambulance naar zh, maar de artsen stonden met verwondering te kijken, het was een andere ader, die 4 weken geleden nog helemaal open is, hier stent geplaatst en de andere ader gedotterd.
Het feit blijft dat door mijn diabetes, sinds paar jaar een insulinepomp, je slechte aderen krijgt en erfelijkheid ook een rol mee speel, zet je tegen een muur. Ik rook niet, drink nauwelijk, ben geen zoetekauw of grote eter. Inmiddels 5 stents .
Het blijft een paar maanden "rustig", in deze maanden verhuisd, totdat ik eind september me doodmoe voel, koud.
Was net bij de cardioloog geweest, paar dagen ervoor, alles goed.
Een onstabiele angina pectoris...
De dinsdagavond kreeg in een hartaanval, leek wel af ik zo van me stokkie zou gaan, na wat pufjes zakte het af.
Woensdagmorgen naar de huisarts, die stond raar te kijken dat ik daar zo rustig zat, stuurde metee door naar Martini zh, kon meteen door naar hartbewaking, aan infuus met nitro, die steeds hoger werd gezet omdat de klachten toenamen ook in rust dus. Ikkon pas op vrjdagmorgen gecatheteriseerd worden, moesten het even overbruggen, de nacht ervoor weer aanval, weer pomp hoger. Na de catheterisatie bleek dus dat er twee aders dicht zaten waarvan een grote.
Foutje van Martini, catheter werd eruit gehaald, normaal blijft ie zitten als je meteen word gedotterd, martini dotterd niet dan word het AZG, in mijn geval werd ik met ambulance naar Emmen gebracht, 1 oktober 2010, nu weer via de andere lies, waar ik veel littekenweefsel heb zitten, omdat bij de laatste keer ik een inwendige nabloeding heb gehad. Pijn!!!!!!!
Tot overmaat van ramp schuurde tijdens het plaatsen van de stent de kransslagader, kreeg een infarct tijdens het dotteren, wat voelde ik me ........dacht dat ik dood ging. Ze hebben 4 stents achter elkaar gezet.
Daarna hel dag van de wereld geweest.
Nu bijna 4 weken verder. vorige week ging ik even naar de huisarts voor me enkel, kreeg ik te horen dat ik binnenkort nog een keer moet, de andere ader hebben ze niet meer kunnen doen, zh heeft verzuimd om dit te zeggen............dan voel je je echt...... waar eindigt dit, ...........
Ondertussen kan ik nog steeds niet veel.......wachten opdat het mis gaat.........dan weer met ambu naar zh..........
Ondertussen maar positief blijven......