Hoi Allemaal,

Ook ik wil wel mijn verhaal kwijt.Heb nog geen versie van mijn ervaring gelezen.Was ook erg heftig moet ik zeggen.Allereerst,ik ben een getrouwde vrouw van toen11-08-2010 48 jaar.inmiddels 49 gelukkig!!!Nooit hartproblemen gehad,veel gesport,33 jaar korfbal.Wat wel een grote fout is geweest dat ik begonnen ben met roken toen ik 16 jaar oud was,was stoer toen he.Ongeveer een in juni 2009 ging ik naar mijn huisarts toe,was wat moe als ik een stukje gefietst had.
Bloeddruk nagekeken,was goed.Weet je wat,neem maar eens een bloeddrukmeter mee naar huis en houd een week bij wat je bloeddruk is.Zo gezegd zo gedaan.Niks aan de hand,prima bloeddruk.Toch bloedverdunners mee,waarom....voor de zekerheid.Oke,slik ik die wel.Na een half jaar,geen verbetering.Dan ben ik ook zo van,waarom die bloedverdunners,weg ermee.Klachten gingen niet over maar werden erger.Ja Mevrouw,u rookt he! Ja dat weet ik,is slecht.Een longtest bij de assistente.Ook weer alles prima.Toen een foto van de longen laten maken,ook goed.Toen maar weer terug naar de huisarts.Wil je dan naar een longarts toe,vroeg hij.Nee,zei ik want dat is het niet,dat voel je als vrouw haha.Het was inmiddels juni 2010.Ik zei;weet je wat,ik ga eerst met vakantie en dan zien we wel weer,misschien gaat het dan beter.Wij dus met zijn allen een paar daagjes weggeweest.Normaal rijden we naar Spanje en verblijven daar 3 weken maar met die crisis is het dus een paar daagjes in Nl op de camping geworden.Op 11 augustus uitgenodigd voor een heerlijke BBQ bij mijn schoonzus en vriend.Lekker weer dus wij te voet naar hun.Halverwege ging bij mij het licht uit.Viel neer en het was over en uit,hartstilstand!! Niks gevoeld van te voren,geen pijn op de borst ofzo.Gelukkig kon mijn man reanimeren en kwamen omstanders hem helpen,toevallig ook een reanimatie cursus gevolgd pfffff.Mijn man heeft 112 gebeld en de kids enzo.Zeer spannende minuten.De ambulance,of ja 2,waren er binnen 3 minuten,shapoo!!!!!Naar het ziekenhuis gebracht en een paar uur later had ik 2 omleidingen.Wie had dat gedacht!Iedereen was erg geschrokken natuurlijk en ik ook!!!Het is nu alweer 10 weken geleden.Het gaat heel goed met me.Sport weer,revalidatie natuurlijk,maar is heerlijk.Fiets weer als een jonge vrouw,niet meer moe.Sigaretten heb ik niet meer aangeraakt,durf ik ook niet meer.Ik heb mijn lesje wel gehad.Je krijgt maar 1 keer zon kans denk ik dus die grijp ik met 2 handen aan.Ben alweer aan het werk,therapeutisch wel te verstaan maar ook dat gaat prima.Ben nog wel wat moe na een weekje werken maar dat gaat steeds beter.
Hopenlijk vinden jullie mijn verhaal leerzaam want ook als je niets voelt kan er toch iets niet goed zijn dat zie je maar weer.