default-header
HomeHartverhalenAsd en pfo! Ik ben boos!
Hartverhaal

Asd en pfo! Ik ben boos!

woensdag 19 september 2012, door Christine81

Hoi,
Met circa 19 kwam ik door een verminderd prestatievermogen tijdens het sporten erachter dat ik een shunt heb door een open foramen ovale en een atrium septum defekt. Door minder te sporten en betablokkers kon ik toch gewoon doorgaan met leuke dinge.
Enkele jaren geleden werden de klachten toch weer meer en kreeg ik een parapluutje voor mijn asd. Het pfo kon niet worden gesloten, de gaten liggen blijkbaar te dicht bij elkaar. Helaas is mijn paraplu niet goed dicht gegroeid en had ik een rest shunt. Alsnog ging het wel echt beter met mij en kon ik weer redelijk sporten.

Tot april 2012: ik kreeg binnen enkele dagen veel benauwdheidsklachten en had een saturatie van 80%. Omdat ik fysiek werk heb en moet kunnen sporten, ben ik toen gestopt met werken! Enkele keren ook ter observatie ook opgenomen geweest, mijn ademhalingsfrequentie en saturatie waren al bijgeringste inspanning, zoals opstaan vanuit een stoel of rustig een trap lopen, niet goed.
Na lange wachttijden voor ieder onderzoek (contrastecho, tientallen normale echos, mri, ct scan, slokecho) was het dan duidelijk. Ik wist het van begin, maar ja, de artsen willen het natuurlijk zwart op wit: ik heb nog steeds een shunt, blijkbaar is deze nu verhoogd en gaat van links naar rechts en van rechts naar links. Dit was in juli bekend, en inmiddels werkte ik weer 50 %.
Besloten werd een open hart operatie uit te voeren met een sleutelgat ok. Totdan kon ik zover ik me goed voelde werken en sporten, helaas is dit niet echt goed te doen.
28 augustus had ik eindelijk een pre-operatie afspraak, waarbij alles besproken zou worden. We kregen te horen dat de operatie nu toch uitgevoerd wordt via een hele sternotomie en dat de wachttijd 4 weken is en ik nog voor controle naar de tandarts moest. Na enkele dagen in shock over een hele sternotomie toch nog kunnen genieten van een week vakantie.
Op 18 sept was ik bij de tandarts - zoals verwacht was alles super.
Darna kreeg ik te horen dat mijn wachttijd opnieuw ingaat en nu 6 weken is! Dit is me niet verteld en als ik het geweten, had ik de tandarts afspraak geweigerd. Op mijn werk is alles al geregeld dat ik eind sept geopeereerd zou worden, vervangers zijn geregeld. Nu krijg ik dus te horen dat het zelfs wschl begin november wordt!!! Ik wordt er helemaal gek van de wachttijden. Sinds begin april ben ik bezig en niemand voelt zich echt verantwoordelijk.
Vandaag gebeld met de afdeling, een arts krijg je natuurlijk niet te spreken, naar veel aandringen maken ze nu een notitie dat ik het zat ben om te wachten! Contact en uitleg hierover is onmogelijk en ik voel me machteloos tegenover de assistenten aan het telefoon. Had ik dit geweten was ik in mei al naar het buitenland gegaan om sneller geholpen te worden. Ze kunnen me nog niet eens garanderen dat ik november aan de beurt ben. Misschien redden ze het me 2020 in te plannen, ik wacht thuis wel met matige klachten.....

Geef een reactie