Hartverhaal
Hallo,
Aortaklep en Aortaboog
Ik ben Cindy en 38 jaar,getrouwd en heb een dochter van 13.Omdat ik nog steeds niet lekker in me vel zit heb ik de stap genomen om toch maar mij verhaal te doen.Ik heb een aangeboren hartafwijking en het ging goed tot dat ik vorig jaar met de controle bij de cardioloog te horen kreeg dat ik een nieuwe hartklep krijg,daarbij kreeg ik ook te horen dat de aortaboog op springen stond en dat ze die ook gingen vervangen.Pfffff...dat was wel even schrikken,ik wist wel dat ik ooit geholpen zou worden maar nu nog niet!!Dan gaat er op dat moment van alles door je heen,allerlei onderzoeken,moest ook nog naar de kaakchirurg(kies moest eruit)en dan wachten......Was blij dat ik op maandag 12 sept-2011 het verlossende telefoontje kreeg en ben woensdag 14 sept-2011 geholpen in Radboud te Nijmegen.Het ergste vond ik ook dat ik die avond alleen daar bleef en me man en dochter naar huis gingen.(dit was beter voor de narcose dat je niet al huilend de narcose ingaat).Ik voelde mij erg verdrietig en alleen.Afijn...de volgende ochtend geholpen,nadat ik op de IC lag is er na 5 uur een bloeding ontstaan,dit kwam omdat de aortaboogprothese niet door het lichaam geaccepteerd werd.Dus moest ik opnieuw naar de operatiekamer en moest er een andere aortaboogprothese geplaatst worden,deze werd gelukkig wel geaccepteerd.Mijn man vertelde later dat hij gebeld werd en gelijk moest komen,maar er werd niet verteld waarom.Er ging dus van alles door hem heen,gelukkig werd hij bij aankomst gelijk goed opgevangen.Ik heb trouwens gekozen voor een mechanische klep omdat ik nog jong ben en anders zou je over 10 a 15 jaar weer geoppereerd moeten worden.Ik prik ook zelf voor de trombose en dat bevalt prima.
Het herstel is op zich goed verlopen,wel veel last van litteken gehad maar dit komt misschien ook omdat ik binnen een korte tijd 2 x open ben geweest.Wel veel last van huilen en nog niet jezelf zijn,vandaar ook dat ik nu me verhaal opschrijf.Soms heb ik dus een erg kort lontje terwijl dit eerst nooit zo was(herkent iemand dit?)Heb ook hulp van de psygoloog via de hartrevaledatie gehad.Ik denk dat ik het voor mezelf nog een soort plekje moet geven..weet alleen nog niet hoe.Sinds vorige week heb ik voor de eerste keer ook hartritmestoornissen gehad,dit was niet echt prettig.Ik heb van de cardioloog een holteronderzoek gekregen van 48 uur.Nu belde ze vandaag op dat de cardioloog nog een keer 24 uur dat holteronderzoek wil.Hopelijk zijn die stoornissen maar voor eenmalig en blijft het hierbij.Ik ga jullie op de hoogte houden en hopelijk kan ik hier op deze site wel me ei kwijt zodat ik weer wat vrolijker word.
Groetjes Cindy
Geef een reactie