Hartverhaal
hallo hartenvrienden
angst en verdriet
Zit nu sinds 4 dagen op deze site en heb ons verhaal klap na klap op 11 sept al beschreven.
Wat ben ik blij met zoveel lotgenoten, het blijkt maar weer eens hoeveel hartpatienten er zijn.
Wat fijn dat je ook op deze site je hart kunt luchten als partner van een hartpatient want zij hebben het zwaar ,maar hun partner en kinderen vaak ook.
Vandaag is de Demo naar het VU gestuurd voor de 3 voudige by-pass dus volgende week zal de operatie wel plaats vinden.
Bij mij en de kinderen stijgt de spanning behoorlijk en we zijn voornamelijk bang voor een slechte afloop.
Gelukkig lees ik veel succes verhalen op deze site., maar het lukt me niet die knop om te draaien in mijn hoofd.
Vandaag is er een gesprek aangevraagd met de afdelingspsycholoog, het wordt er ook niet makkelijker op met dat wachten .
Cees ligt nu al 4 weken op zaal te wachten op groen licht, ligt nog steeds aan een kastje en mag alleen de gang op en neer
S'nachts doemem de meeste slechte senario's op, dit komt dan omdat ik het overlijden van mijn broer 3 maanden geleden op dezelfde afdeling nog niet heb geaccepteerd en verwerkt.Ook hij was hartpatient met hartfalen en ICD.
Als eerst maar de operatie dag voorbij is en goed verlopen dan kan ik misschien weer wat ontspannen.
Aan de mensen die ons al een hart onder de riem hebben gestoken, dank jullie wel.
Ik zal jullie zeker laten horen hoe we erdoorheen zijn gekomen volgende week.
Veel gezondheid voor jullie allemaal en tot mails.
groetjes Marja Stephanie en Richard
Geef een reactie