[LindaKa]

Oke. Nou, mocht je dat inderdaad gaan doen, dan wens ik je veel succes. Ik hoop voor je dat het verbetering brengt.

[LindaKa]

Hallo,

ik heb hetzelfde probleem en ik heb er helaas geen oplossing voor. Dus ik ben benieuwd of je hier goede tips voor krijgt…
Sowieso stijgt mijn hartslag nauwelijks bij inspanning, heb jij dat ook? Normaal is mijn hartslag rond de 60 en hij stijgt naar maximaal 80 bij flinke inspanning. Sinds 3 maanden heb ik een pacemaker vanwege bradycardien, en die heeft een sensor die mijn beweging registreert en dan de hartslag omhoog brengt. Nu komt ie tot bijna 110. Dat voelt al een stuk beter, maar het blijft toch altijd een paar minuutjes duren voor het echt gaat stijgen. Ik wordt er ook behoorlijk kortademig van.
Er is mij wel vertelt dat na een jaar of 5 de zenuwen weer het hart in kunnen groeien, zodat de hartslag toch weer via de zenuwen wordt aangestuurd. Wie weet…

Groeten, Linda

[LindaKa]

Hallo ?,

ik herken een paar dingen in je verhaal, dus reageer ik maar op even op je berichtje.
Ook ik heb ik 2007 een ICD gekregen (preventief vanwege een familiaire gedilateerde cardiomyopathie). Nadat deze in 2009 verschillende keren heeft in moeten grijpen, heb ik in sept. 2009 een ablatie ondergaan. Intussen was ik al op de wachtlijst voor een transplantatie gezet, omdat ik inderdaad uitbehandeld was. Na 2 maanden was ik al aan de beurt, en dus ben ik in okt. 2009 getransplanteerd. Wat de transplantatie betreft, moet je geen voorbeeld nemen aan mijn verhaal, want die is erg gecompliceerd verlopen en het is een groot Godswonder dat ik nog leef. Maar wellicht kan ik wel wat vragen voor je beantwoorden.
Inmiddels heb je je gesprek met de cardioloog gehad, neem ik aan? Het is dat verlopen? op welke termijn zou een tranplantatie nodig zijn, weet je dat, of is dat absoluut nog niet te zeggen? Hoe oud ben je? Wat is je ziektegeschiedenis?

Als je vragen hebt, stel ze gerust!

Vriendelijke groet, Linda

[LindaKa]

Hoi Maripat,

graag gedaan, hoor. Ik kwam gisteren voor het eerst op dit forum en zag jouw oproepje staan. Ik voelde me geroepen om te reageren, omdat ik weet hoe fijn het is om ervaringen te delen met lotgenoten.
Heel veel mensen met een ICD krijgen erg last van angstgevoelens. Wat mij wel geholpen heeft is een persoonsalarm, die ik om m’n nek had hangen als ik alleen thuis was. Dat gaf me toch een bepaald gevoel van veiligheid. Daarvoor kreeg ik een indicatie van mijn huisarts. En een haptonoom heeft me leren ontspannen. Ook gesprekken met een psycholoog hebben me goed gedaan. Helemaal niet raar om er hulp bij te zoeken, hoor. Want het is tenslotte niet niks om een ICD te moeten dragen.
Ik hoop voor je dat je weer rust en ontspanning kan vinden! Sterkte ermee.

Hartelijke groeten en jij ook een fijn weekend toegewenst!

Linda

[LindaKa]

Hallo Maripat,

als ik jouw verhaal zo lees, komt me dat erg bekend voor! Ik heb zelf een aantal keren terechte shocks gehad en dat heeft me nogal angstig gemaakt. Wat jij beschrijft lijkt erg op een paniekaanval. Het vervelende aan een paniekaanval is dat het net lijkt of er iets mis gaat met je hart. Je voelt stress, tintelingen, hartkloppingen, duizeligheid ed., maar dat wordt, in jouw geval denk ik, veroorzaakt door angst. Moeilijk om mee om te leren gaan, want op een gegeven moment weet je niet meer wat waarvan komt! Daar weet ik alles van, want ik heb ook veel van die paniekaanvallen gehad, maar ook veel echte ritmestoornissen, waar ik dan ook weer paniekaanvallen van kreeg.
Het is fijn dat een ICD zijn werk goed doet, maar psychisch kan het heel zwaar zijn om een icd te hebben.

Maar goed, ik ben geen arts, dus ik zou zeggen: als je het echt niet vertrouwt, moet je niet wachten tot je afspraak, maar eerder aan de bel trekken. Bij mij hebben ze ook wel eens tussentijds mijn ICD uitgelezen, omdat ik de boel niet vertrouwde.

Sterkte!

Groeten, Linda

[Auteur]

Berichten