Ik heb wel ooit een stuk gelezen v/d bloedbank (Sanquin) waarin heel wat criteria stonden, wanneer je beslist geen bloed mag geven. Ik ben pas toegetreden na mijn 60e -goedgekeurd- en heb uiteindelijk maar een paar keer bloed kunnen geven. Na een bezoekje aan de KNO-arts, mocht ik niet meer doneren, omdat ik een onderzoekje in de keel had ondergaan met een flexibele stethoscoop, en niet gegarandeerd kon worden dat dit apparaat zorgvuldig gesteriliseerd was, en “als dit niet is gebeurt u mogelijk besmet geraakt kunt zijn” Ik schrok me natuurlijk te pletter, daar sta je toch niet bij stil! Ik moet er niet aan denken, dat medisch personeel niet verantwoord omgaat met het schoonmaken. Prachtig dat de bloedbank de ontvanger beschermt, maar wie beschermt mij?
Ik moest een jaar wachten, om er zeker van te zijn “schoon” te zijn. Na 1 jaar kreeg ik weer een oproep maar had toen inmiddels een PM.
Ook soortgelijke redenen als Nicc; u bent weer volkomen gezond, maar we willen u in bescherming nemen etc.etc. Ik moet zeggen, ik werkelijk heel netjes behandeld en ik kreeg met alle egards een bedankje vergezeld van een fles wijn en een doosje Merci, voor mijn getoonde bereidheid en nadien nog zelfs een schriftelijke dankbetuiging toegestuurd.
Het gaat er dus vooral om hoe je de boodschap brengt. In mijn geval: de 1e keer: schokkend, de 2e keer heel begrijpelijk. Toevallig beide keren door dezelfde persoon.
.
