Beste mensen,
Leuk om jullie hier tegen te komen. En al veel interessante verhalen gelezen.
Ikzelf ben een vrouw van 42 jaar. Paar jaar geleden veel last gekregen van ritmestoornissen na een stressvolle periode. Na een holteronderzoek kwam de diagnose boezemfibrilleren. Oeps…
Ben altijd erg sportief geweest, maar ik sport momenteel niet meer, helaas.
Eerst een jaar met medicijnen geprobeerd het ritme onder controle te houden. (Sotalol, Tambocor, Verapamil, bloedverdunners). Maar ik reageerde er niet goed op en kwam ziek thuis te zitten. Vorig jaar besloten om een ablatie te doen via Mini Maze. Ben vorig jaar 3 keer geopereerd , waarvan 1 keer aan mijn hart. Die Mini Maze operatie was behoorlijk heftig en pijnlijk. Iets met een bus die over je heen gedenderd is. En mijn wonden gingen ontsteken, dus veel pijn gehad.
Het goede nieuws: ik denk dat het boezemfibrilleren er niet meer is.
Het slechte nieuws: ik heb nu veel meer last van overslagen. Zowel vanuit de boezems als vanuit de kamers.
Ik moet er maar mee leren leven, en probeer dat ook te doen. Maar dit hele gebeuren heeft me wel gewezen op het feit dat ook ik sterfelijk ben. Dus zoveel mogelijk genieten van het leven en focus op de dingen die wel kunnen.
Groetjes,
MayDay
.
