Een eigen ervaring met vitamine D:
Driekwart van de Amerikanen heeft dus al een te laag vitamine D. zegt het artikel hierboven….
Ik ontdekte mijn D gebrek (op eigen initiatief en aandringen!) in 2003: … een ernstig gebrek bleek, de huisarts belde mij direct op met dat bericht en ik moest direct supplementen gaan slikken.
Van het supplement van de huisarts (een zakje met een poeder, vergoed door de verzekering dus) werd ik ziek, mijn mond en keel zwollen op, dus heb ik zelf een betere vitamine D moeten kopen.
Ik kocht meteen ook een hogere dosering (1000 ie ipv de lage 400 ie die de dokter gaf).
Toen ik haar na 3 maanden bij de controle van mijn nieuwe waarden vertelde over mijn gezondere D-supplementen, vroeg ze verbaasd “kun je dat gewoon kopen in de winkel??”…… :huh: ….”jawel hoor, al jarenlang “.
Ik vertelde over mijn tekort aan vitamine D aan de cardioloog bij wie ik toen nog elk jaar braaf kwam, die zei “daar geloof ik niets van, D gebrek …. pffff… komt bijna niet voor”.
“Jawel hoor”, zei ik (in 2003!) “het begint zelfs al epidemische vormen aan te nemen”….. Omdat ik zijn reactie al voorzien had, gaf ik hem wat wetenschappelijke onderzoeken ( literatuur) over vitamine D.
En omdat D gebrek ook kan leiden tot hartziekten volgend deze onderzoeken, zou hij zich er in gaan verdiepen, maar of hij dat ook gedaan heeft????? :huh: …. we hebben het er niet meer over gehad.
Opkomen voor jezelf en jezelf informeren is geen overbodige luxe…..
Lisa.
.
