Tweede Hart Operatie ± 1jaar na eerste., Lotgenoten gezocht!

[Anoniem]

ook ik had moeite om steeds weer door de trombosedienst geprikt te worden en heb gevraagd om het zelf te mogen doen in mijn vinger.
Je krijgt een korte prikcursus en dan een prikdiploma (haha), je moet de waarden uit het apparaatje steeds doorgeven per computer.
Zij geven dan nog de dosering.
Daarna ga je op doseercursus en leert aan de hand van een schema zelf de doses vast te stellen.
Ik prik nu 1 x per 2 weken, geef het nog wel door aan de trombosedienst. Dus INR en de door mij gekozen dosering.
Hoor ik niets dan is het goed gekozen.
Zo houden ze wel een oogje in het zeil, maar je merkt het niet.
Ik vind het erg gemakkelijk, beter dan bij 10 mensen of zo te zitten, die allemaal geprikt moeten worden en hun verhalen breeduit vertellen.
Had ik geen behoefte aan.
Veel succes en sterkte
Groetjes Joukje

[JustWilma]

Het gaat allemaal zo langzaam naar mijn gevoel. Ik voel me niet lekker, heb een vreemd gevoel in mijn lijf, bang dat er iets niet goed zit. Tja het is moeilijk om me niet druk te maken om dingen, er gebeurt zoveel in mijn lichaam dat ik de weg kwijt ben geraakt ergens tussen 25 augustus en nu.
Ik moet me denk ik minder druk maken maar das moeilijk als de muren op je af komen en je alleen bent. Ik heb wel een schat van een dochter die zoveel mogelijk bij me is maar ze heeft ook haar eigen huishouden.
Ook vrienden en familie kan je toch niet de hele tijd gaan lastig vallen.
Pffffffffff, hoe vind ik me zelf weer ergens terug tussen de chaos?

[Anoniem]

Kan je er niet met de huisarts over praten??…gewoon om je gevoelens uit te spreken ..zodat hij je kan gerust stellen…
denk persoonlijk dat het inderdaad moeilijker is als je er alleen voor staat…anders dan dat je nog een partner heb die over je waakt om het maar zo te zeggen..

[nieuwe hartklep]

hallo Wilma, ik heb 20 juni 2011 een nieuwe aortaklep gekregen. Een mechanische, die wel geruisloos is 🙂 Ik heb mazzel, denk ik, als ik tenminste de andere verhalen lees.
Bij thuiskomst heb ik me bij de trombosedienst meteen aangemeld voor het zelfmeten.
Op 20 september heb ik de 1e voorlichtingsbijeenkomst, maar volgens de laborante kan iedereen zich aanmelden en meedoen. Je moet alleen wel over een computer beschikken om je meetresultaten aan de trombosedienst door te kunnen sturen.
Succes met alles!
Anke

[nieuwe hartklep]

had jouw ziekenhuis geen patientenbegeleider? Die zou je dan kunnen bellen om je hart te kunnen luchten.
En bij de hartrevalidatie is ook een onderdeel met een maatschappelijk werker, misschien helpt dat ook.
Sterkte en succes!
Anke

[Anoniem]

ik lees hier dat je over een computer moet beschikken. Bij mij in de groep voor zelfprikken zaten ook mensen die dit niet hebben, je kunt het ook doorbellen.
Joukje

[nieuwe hartklep]

misschien wisselt dat per trombosedienst; geen idee. Maar je kunt ook in de bibliotheek mailen als je zelf geen computer hebt. Zolang je maar over een emailadres beschikt.

groet,Anke

[Anoniem]

misschien scheelt het per stad???

hier de voorwaarden in Rotterdam

http://www.star-mdc.nl/patienten/td/pat_td_zelfcontrolecentrum.php

De criteria waaraan een deelnemer moet voldoen

Om aan de training deel te kunnen nemen, moet u aan een aantal criteria voldoen.
Deze criteria zijn:
u moet minstens twee maanden antistolling gebruikt hebben
de antistolling moet levenslang worden voortgezet
er wordt een buisje bloed afgenomen via de gewone wijze (veneus) en u krijgt twee vingerprikken. Het verschil tussen de gemeten INR waarden mag niet groter zijn dan 20% Verder mag de gemeten INR niet teveel afwijken van uw streefwaarde
uw huisarts ziet geen bezwaren tegen deelname van u aan de training.

Voor zelfdoseren gelden daarnaast de volgende criteria:

u moet beschikken over internet
de antistolling moet goed (stabiel) ingesteld zijn, dit wordt beoordeeld door de doseerarts/adviseur.
Als u aan de vijf eerste criteria voldoet, wordt u op de aanmeldlijst geplaatst. Kort voordat u een oproep krijgt voor deelname aan de training wordt contact opgenomen met uw huisarts.

[Folkert]

Ik heb in februari 2008 een mitralisklep gekregen, dit nadat bij mij een ontsteking aan het hartzakje was geconstateerd. Verder ook nog twee bypasses. Na de operatie die plm. 8 uur heeft geduurd, heb ik twee weken op de IC doorgebracht. De eerste week ben ik kunstmatig in coma gehouden en de twee week heb ik min of meer bij bewustzijn doorgebracht uiteraard aan de beademing. Daarna nog een kleine week op de MC. Al met al een zware tijd. Maar goed je bent er nog en zolangzamerhad ben ik weer bij de wal opgeklommen. Totdat ik in november 2009 weer een klein infarct kreeg. Ik ben toen met revalidatie begonnen maar al de eerste de beste dag kwam ik te vallen bij een spelletje handbal. Een gebroken heup was het gevolg. Hier ben ik direct aan geopereerd en heb een nieuwe heup gekregen. De herstelperiode wou niet vlotten. Het hele jaar 2010 heb ik gesukkeld naar ik eerst aannam dat dit door de heup kwam. Maar in december 2010 kwam men na een inwendig echo onderzoek tot de ontdekking dat een deel van de hartklep was overwoekerd door bloedklonters en dus niet meer functioneerd. Ik ben op kerstavond met spoed overgebracht naar het MCL in Leeuwarden waar ik drie dagen later weer ben geopereerd en de oude klep is vervangen. Deze operatie liep voorspoedig want na ruim een week kon ik weer naar huis. Sindsdien is de herstelperiode vlot verlopen. Ook de heup waar ik nog veel last van had, is voor 80 procent verbeterd. Dat het herstel van de heup niet wou vlotten zal wel gekomen zijn van het feit dat zowel mijn hartklep steeds slechter begon te functioneren. Wat ik nog wel wil opmerken is dat wanneer je bloedverdunners (acenocomoural) gebruikt en zelf de meting doet, dat je dit wel heel precies moet bijhouden. Bekend is nl. dat er anders klontervorming kan komen op de hartklep.

Folkert

[Stephan]

Beste lotgenoten mijn openhartoperatie was in maart 2022 mijn aortaklep was zo ernstig verkalkt dat ik een nieuwe moest hebben wij hebben gekozen voor de nieuwste biologischeklep een runderlap aangezien die ook bijna een leven lang mee gaan en ik ben er erg blij mee geen bloed verdunnersof andere medicijnen meer en kan weer bijna alles mijn operatie was in het Catharinaziekenhuis in Eindhoven een mini operatie en je ziet er bijna niks meer van echt superfijn gedaan.

[Auteur]

Berichten