OP HALFJAARLIJKSE CONTROLE BIJ DE CARDIOLOOG 31-MEI 2017
Het betreft een 75-jarige man bekend met hypertensie en frequente supraventriculaire extrasystolen. Patiënt wordt gepresenteerd met paroxysmaal atriumfibrilleren op het ECG. Het lichamelijk onderzoek toont een snelle en irregulaire pols. Het ECG toont atriumfibrilleren met een snelle volgfrequentie. Het lab is verder niet afwijkend.
Concluderend is er sprake van sinds 4-5 dagen bestaand paroxysmaal atriumfibrilleren. Er werd besloten tot, onder narcose, een elektrocardioversie. Deze was succesvol na 1x100J.
toen ik weer bij was gekomen na die Narcose, kwam de Narcotiseur langs en zei: mooi u licht er rustig bij, zei ik: misschien een idee voor je relatie, als ze lastig is even een kapje erop en rustig is ze, hij liep een passen verder en schoot toen in zijn lach, kwartje moest vallen.
De Amlopdipine werd naar 10mg 1dd1 in verband met hoge bloeddrukken gemeten alhier. Er werd een poliklinische controle afspraak afgesproken over 6 weken.
Wij, mijn vrouw en ik keken elkaar aan, en nu, alle meetdraden waren verwijderd, dus we gingen maar naar huis, onderweg in gang nog een Cardioloog tegengekomen, die liep een tijdje met ons mee,
Toen we thuis kwamen werden we gebeld door het JBZ, ik had moeten blijven, want in verband met tijdelijk dubbelzien werd de neurologie in consult gevraagd bij tevens een voorgeschiedenis van TIA's (toen kreeg ik de 8ste).
Deze wilde ter uitsluiting van een mogelijke cerebrale bloeding bij passagere diplopie en gebruik van dabigatran een CT-cerebrum verrichten. We moesten onmiddellijk terug komen, men zou de CT-Scanner al klaar zetten, maar daar moest ik een uur wachten, toen kwam de Radioloog er aan een reus van een kerel, hij bood zijn excuses aan dat ik zo lang moest wachten, ik zei tegen hem:nou ik wacht liever een uur voor iemand anders, dan dat een ander een uur voor mijn moet wachten, hij keek me verbaast aan zei: ik wou dat ze allemaal maar zo dachten, en zei verder tegen hem; verder ben ik altijd wel vriendelijk tegen een reus als die om mijn afkomt, lachen dus.
Hierop was geen bloeding te zien. Maar ik had een Tia, maar omdat ik dabigatran (Pradaxa) gebruik is het een Tia gebleven anders had ik een beroerte gehad. Het huidige medicamenteuze beleid werd voortgezet.
Onderweg werd ik gebeld door een Cardioloog en die vroeg of ik zijn excuses wilde aanvaarde, want hij mij duidelijker moeten vertellen dat ik had moeten blijven, ik heb hem bedankt voor de excuses en ze uiteraard aanvaard.
Dit was dus even een halfjaarlijkse controle bij de Cardiologie van 10:30 duurde tot 21:15
.
