default-header

Levensverwachting

Home Forums Hartfalen Levensverwachting

12 berichten aan het bekijken - 1 tot 12 (van in totaal 12)
  • Auteur
    Berichten
  • #80585 Reageer
    bert
    Sleutelbeheerder

    Graag zou ik een beeld hebben van mijn levensverwachting op 76 jarige leeftijd bij het vaststellen van hartfalen. Daarnaast vraag ik me af wat nog mijn kwaliteit van leven kan zijn.
    Misschien kan ik via dit forum aan meer informatie komen.

    #93264 Reageer
    Hermann1001
    Gast

    Beste hermanslot.
    Bij mij is ’n kleine 2 jaar geleden hartfalen geconstateerd en ik kan U vertellen, het leven is er niet plezieriger op geworden. Ik ben dan wel wat jonger dan U, 59 jaar, maar ik kachel gestaag achteruit. Wat ik me herinner, is dat veel mensen aan hartfalen aan ’n plotselinge hartstilstand overlijden, maar ik weet niet meer precies waar ik dat gelezen heb. Hartfalen wordt vaak vergeleken met een ernstige vorm van kanker. De overlevingskansen na 5 jaar zijn zeer ongunstig te noemen. Ik heb wat voor U opgezocht.

    Hartfalenfoundation: http://www.hartfalenfoundation.nl/hartfalen/Page-8.html

    Wat dieper op de materie gaat de volgende site in: http://www.nationaalkompas.nl/gezondheid-en-ziekte/ziekten-en-aandoeningen/hartvaatstelsel/hartfalen/beschrijving/

    Helaas is hartfalen een progressieve ziekte, dus uiteindelijk is de kwaliteit van leven niet veel meer dan amechtig in bed liggen. Tenzij men eerder is overleden.

    Probeer U geen zorgen te maken, ik probeer dat ook, en probeer nog zoveel als mogelijk wat van het leven te maken. De wendingen in het leven zijn vaak onverwacht. Dat kan ook verrassingen opleveren!

    #93265 Reageer
    ..::Jacob::..
    Gast

    Ik vind het wel erg pessimistisch gebracht.
    Bij mij ook geconstateerd in 2011 al weer 😛
    Leef je leven en maak je niet druk, er zijn ergere dingen.
    En vergeet niet om al die leuke dingen te doen 🙂

    #93267 Reageer
    Roland
    Gast

    Prognoses…
    Inderdaad zoals Jacob schrijft: leef je leven en vergeet niet om leuke dingen te doen. Ook ik heb een progressieve hartziekte echter gelukkig (nog) geen hartfalen. Mijn man had een slechte prognose, in ieder geval volgens de statistieken. Bij ons is ook vaker de vraag gerezen ‘hoe lang nog’ maar inmiddels zijn we 4 jaar verder en is deze vraag ver naar de achtergrond verhuisd. Mensen (patiënten) zijn niet in een hokje te plaatsen, uitzondering bevestigd de regel. Bovendien heeft niemand een glazen bol.
    Hiermee wil ik niet voorbijgaan aan de ernst van hartfalen. Probeer een gezond leven te leiden om zodoende het proces te vertragen. Geniet van iedere dag die je gegeven is.

    #93271 Reageer
    Marilene
    Gast

    Mijn hartfalen is de laatste tijd flink acheruit gegaan.
    . Na mijn vorige echo laatste week in het ziekenhuis bleek ook mijn
    tricupidalisklep lek, graad 4. Inplaats van rood stromend bloed, zag ik de kleur blauw.

    De Mitralis klep na mijn vorige operatie lekt ook weer. Maar dat wist ik wel.
    Ook de pompfunctie is stuk minder geworden.

    Ik heb er een tijdje nonchalant over gedacht.
    Ook omdat ik problemen heb gekregen met een te lage schildklier.
    Nieuwe medicatie lastig in te stellen, op kort termijn
    Het thyrax drama voor veel schildklierpatienten.
    De fabriek stopte ermee. Heel veel mensen de dupe en veel zonder medicatie.

    Verder heeft ook de bloeddruk een eigenaardig verloop.
    Wat niet bevordelijk is voor je hart.

    Maandag naar het VU medisch centrum Amsterdam Dat heeft direct of indirect met mijn ogen te maken.
    5 dagen achter elkaar allerlei onderzoeken. Schijnt gerelateerd te zijn aan de schildklier

    Ik reageerde op de titel: Levensverwachtig maar heb er toch moeite mee om er over te praten merk ik.
    Sterkte allemaal 🙂
    Hartegroet,

    Marilene

    #93272 Reageer
    Roland
    Gast

    Hallo Marilene,

    het is ook geen gemakkelijk onderwerp. En als in jouw geval dan ook nog eens een heel belangrijk schildkliermedicijn (thyrax) niet meer te krijgen is waardoor je hartproblemen verergeren…. dan zakt de moed je in de schoenen. Want waar gaat dit naartoe?
    Toch kan praten over dit onderwerp wat lucht geven. Ik heb van dichtbij, zowel als mantelzorger (stervensbegeleiding) en partner-van, heel wat gesprekken gevoerd. Mensen bij wie de dood wel heel dichtbij kwam heb ik een luisterend oor kunnen bieden. Dit was dan een van de weinige dingen die ik kon doen. Toch bleek dit vaak al voldoende te zijn. Op dit moment begeleid ik een vriendin die getroffen is door een ernstige ziekte. Ook zij stelt zich de vraag: ‘hoe lang heb ik nog? Ga ik het redden?’ En dan kom je weer op een punt waar ik vaker over geschreven heb: ‘ieder mens heeft zijn eigen eenzaamheid’. Daarmee wil ik zeggen dat ik een heel eind mee kan gaan in het zware traject van mijn vriendin maar dat zij er op een bepaald punt alleen voorstaat. Ik kan geen pijn overnemen, ik voel niet wat zij voelt maar die schouder, daar kan ze op rekenen.

    En voor jou, Marilene, zullen er hopelijk nieuwe lichtpuntjes op je pad komen.

    Een warme hartegroet,
    Annemarie

    #93273 Reageer
    hermanslot
    Gast

    Beste hartgenoten, ik wil jullie graag bedanken voor jullie reacties. Het is duidelijk dat iedereen op haar of zijn eigenmanier met de problemen omgaat. Daarnaast wordt de een nog weer zwaarder getroffen dan de ander. Het is zoals Roland schrijft, uiteindelijk sta je er toch alleen voor maar een luisterend oor maakt het toch allemaal meer dragelijk. Ik zal de ontwikkelingen moeten afwachten en me afvragen of ik alle mogelijk voorgestelde medische ingrepen eigenlijk nog wel wil. Mijn angst is niet zozeer het overlijden, maar de lijdensweg die er aan vooraf kan gaan.
    Ik wens jullie alle sterkte en dat belangrijke luisterend oor.
    Herman

    #93274 Reageer
    Roland
    Gast

    Beste Herman,

    Ik stuur u een privéberichtje.

    Groet,
    Annemarie

    #93275 Reageer
    Inke
    Gast

    B)

    #93277 Reageer
    hermanslot
    Gast

    Inke, met een knipoog naar een bekend spreekwoord zou ik kunnen schrijven dat een positieve insteek het halve werk is. Zoals je hebt kunnen lezen gaat iedereen weer wat anders om met de ervaringen van een hartprobleem. Tal van dingen die op de achtergrond meespelen kunnen zo’n houding al dan niet positief beïnvloeden. Klein voorbeeld: wanneer ik tien minuten met de stofzuiger bezig ben geweest dan moet ik gaan zitten om op adem te komen. Jij kan blijkbaar sporten zonder probleem.
    Zo blijkt dat je niet zo maar kunt zeggen dat lotgenoten wat pessimistisch zijn zonder wat meer van de achtergrond te weten. Maar het heeft zeker voordelen om zoals jij daar waar het mogelijke problemen betreft te denken, dat zien we dan wel weer. Blijf vooral genieten zo lang het kan.

    #93278 Reageer
    Marilene
    Gast

    Helemaal eens met je hermanslot 🙂

    Marilene

    #93279 Reageer
    Roland
    Gast

    Misschien een idee om het woord ‘pessimisme’ om te buigen naar ‘realisme’?

12 berichten aan het bekijken - 1 tot 12 (van in totaal 12)
Reageer op: Reactie #93274 in Levensverwachting
Je informatie: