Per toeval kwam men er achter dat ik een hartruis had, toen voor een hartfilmpje daar bleek dat ik een lekkende klep had. doordat er een membraan zat en de hartspier verdikt zou zijn. Allerlei onderzoeken gehad, na de slokdarmecho bleek de situatie ernstig. (nooit echt klachten) En ik moest operatieklaar worden gemaakt en wel zo spoedig mogelijk. Ik schrok me rot en vroeg aan de cardioloog wat er zou gebeuren als ik me niet liet opereren, zijn antwoord was kort, : “acute hartdood”. Nouja 51 jaar en nog een minderjarige dochter, dat kan en mag niet, dus dan maar opereren. Binnen 3 weken werd ik in Breda amphia ziekenhuis geopereerd.
Wat een horror als ik daar aan terug denk, september 2014.
Ik werd wakker op de ic. Er is mij verteld dat er wat mis is gegaan, de chirurg heeft iets teveel van de hartspier afgeschraapt, daardoor nu voor altijd een pacemaker . De chirurg zelf 1 x gezien na de operatie, hij zei nog, jammer nu wel een pacemaker maar ik heb uw klep gered.
In het ziekenhuis ben ik 2x gereanimeerd, 1 keer waar mijn kinderen bij waren erg traumatisch voor hen overigens. Na 2 weken opname weer naar huis.
Voor controle moest ik weer naar mijn eigen cardioloog. En nu een dik jaar later, blijken er 3 kleppen te lekken. Mijn conditie ie totaal weg ben erg moe. 1 klep is een logische doordat de pacemaker draad daardoor loopt, maar de andere 2 lekken dus nog of weer? Ik ben nu bezig met een second opinion. Daarvoor mag ik in februari naar het Erasmus in Rotterdam. Zelf vind ik dit een enorme medische misser, in Breda noemen ze het een complicatie.
.
