Hallo iedereen,
Vrijdagochtend wakker geworden met superpijnlijke hartinfarct, nu dinsdagavond alweer thuis. Op eerste dag werd er gelijk gedotterd. Ik had een atypische hevige pijn waardoor men niet zeker wist wat het was. Maar heel lichte afwijking op ECG, mijn gekronkel en gesteun van de pijn en de opmerking v.e. ambulance-medewerker dat ik serieus overkwam deed hun verder zoeken. Het onderzoek was extra moeilijk omdat hartfrequentie, ritmiek, bloeddruk en bloedgas (zuurstofwaarde) gewoon goed was.
Maar bloedwaarde (enzymen) gaven na uren de doorslag. Oh, ook interssant, 4 morphine shots, eindeloos paracetamol en verstuiver hielpen nul komma nul!
Katheter erin, gelijk gedotted. Resultaat: 5% tot 10% van het hart is nu weg. Ik begrijp dat dit een "milde" aanval heet, maar ik kan nog 100 worden (ben nu 50) zei men
Ben wel poepie bang en alleen thuis. Als laatste wil ik vertellen hoe superlief de zusters en doktoren waren in het Nijmeegse Radboud ziekenhuis – ondanks de drukte. Dus als u daar werkt dan weet u dat.
Ik ga rondkijken en als ik beter beeld heb hoe hier te commuiceren dan gaan we lekker kletsten. Ben vaak alleen en ik merk dat werkelijk iedereen wat aandaccht kan waarderen. Ook mjn medepatienten waren super overigens, en je kunt daar zelf aan bijdragen.
Groetjes allemaal en sterkte!
.
