even voorstellen

[bert]

Hallo allemaal,

Ik ben sonja 40 jaar en een alleenstaande moeder van een bijna 18 jarige zoon.
20 oktober 2010 heb ik voor het eerst gemerkt dat ik een hartprobleem had doordat ik op die dag een infarct kreeg. Ik had zelf gelukkig snel door dat het helemaal mis was en heb zelf een ambulance laten komen. In de ambulance kreeg ik mn eerste hartstilstand, gelukkig kon ik de plek niet beter hebben uitgezocht. Na anderhalve minuut kwam ik bij in de crashkamer van het ziekenhuis, al vechtend me verpleegkundigen en cardiologen.
Vanuit daar werd ik direct doorgebracht om gecateteriseerd te worden, tijdens dit gebeuren scheurde een ader waardoor ik weer een harststilstand kreeg. Na 2 keer gereanimeerd te zijn met hartmasage en shocks is er besloten om mij direct te opereren en zodoende heb ik nu 2 omleidingen. Ik hoef denk ik niet te vertellen dat mijn hele wereld even op zn kop staat. Lichamelijk weet ik dat ik in orde ben nu, ook al moest ik na 4 dagen thuis te zijn geweest het ziekenhuis weer in wegens atriumfibrileren. Dit is onder controle gekregen met medicatie. Geestelijk ben ik op dit moment een wrak en worstel daar nog t het hardst mee eigenlijk. Natuurlijk moet alles eerst een plek vinden en moet ik aan mn herstel werken maar ik vindt dit toch wel het moeilijkste wat ik ooit gedaan heb.

[hans1957]

Hallo Sonja,

Doe rustig aan.
Dat ‘plekje’ komt vanzelf 🙂

Groetjes Hans

[Anoniem]

Pjoe, heftig hoor die hartstilstanden. Het psychische effect daarvan komt hard aan en het zal je best veel tijd en energie kosten om dit ´achter je kiezen´ (ook een plekje) te krijgen.
Aan je herstel en gezond werken is in veel gevallen bijna een volledige dagtaak. Het vraagt al je ernergie en als je een partner hebt, dan geldt dit ook voor je partner.
Alleen al al die medicijnen en de verschillende namen. In het ziekenhuis heette het A en had je bijv. een dosering van 50 mg en nu heet het B en is het 100 mg en moet je er een halfje van nemen. En dan de revalidatie. Steek daar in aan energie wat je kan! Mij heeft het enorm goed gedaan. Ik hoop dat jij ook weer lekker opknapt!

Hartelijke groet,

Suzan

[sonja70]

Hallo all

Het gaat inmiddels alweer heel goed, ik laat iedereen verbazen in mijn omgeving, als eerst al door een hartinfarct met alle elende van dien te krijgen, het aneurisma wat ik dacht te hebben gehad, blijkt een volledige dissectie van de rca te zijn geweest…ik heb dus nog meer geluk gehad dan ik al dacht.
Na mn infarct ben ik nog 2 keer opgenomen in het ziekenhuis, 1 keer met atrium fibreren en later nog een keer doordat ik steeds pijn op de borst had, Op het ecg waren weer negatieve Ttoppen te zien wat een infarct inhoud, alleen geen enzymen in mn bloed dus geen schade, vaag ding weer maar waarschijnlijk komt dat door mijn omleiding.

Ik ben weer aan het werk heel rustig, 2 uurtje per dag, en elke week een uurtje meer dit bevalt me prima, de hartrevalidatie heb ik afgerond en ben ook erg blij dat ik dit gedaan heb, ik train nu 2 keer pw bij een fysiotherapeut.
Ik fiets weer lekker zelf hele afstanden, doe mn eigen dingetjes weer net als voor mn infarct. Het tempo ligt alleen wat lager, maar dat komt vanzelf wel weer.
Het vertrouwen in mn lijf moet stukje bij beetje terugkomen en dat doet het ook wel weer.
kortom…t gaat super..
bedankt voor alle bemoedigende woorden 🙂

Sonja

[Anoniem]

Wouw, deze vorderingen zijn een dik compliment waard!

Groetjes,

Suzan

[willem62]

Hoi Sonja,

Goed om te horen dat je leven weer op langzaam op de rails krijg.
Je bent al ver op de goede weg en vertrouw jezelf dat is het alle beste.
Blijf trainen en fietsen je zal weer gauw wat meer energie krijgen.
Mocht de fysio over zijn kan je altijd naar een sportschool gaan sommige ziekenfondsen vergoeden dit namelijk.
Groetjes, willem 😉

[Arnaldo]

Hoi Sonja,

Ik heb je verhaal net gelezen en ik mag werkelijk uit de grond van mijn hart zeggen dat ik daar een kind bij ben wat ik heb meegemaakt.

Ik wens je daarom veel sterkte met je herstel.

Ciao arnaldo. 😉

[Anoniem]

willem62 schrijft:
[quote]Hoi Sonja,

Goed om te horen dat je leven weer op langzaam op de rails krijg.
Je bent al ver op de goede weg en vertrouw jezelf dat is het alle beste.
Blijf trainen en fietsen je zal weer gauw wat meer energie krijgen.
Mocht de fysio over zijn kan je altijd naar een sportschool gaan sommige ziekenfondsen vergoeden dit namelijk.
Groetjes, willem ;)[/quote]

Sommige ziektenkostenverzekeraars vergoeden sportscholen. Weet je ook welke, Willem?

[Auteur]

Berichten