6 weken na reparatie hartkleppen -> zo moe en snel duizelig.

[bert]

Beste mensen,
mijn stiefvader (66 jaar) is 6 weken geleden geopereerd in het UMC in Utrecht.
Er zijn twee hartkleppen gerepareerd en 2 omleidingen gemaakt.
Inmiddels is hij thuis en sinds deze week begonnen met hartrevalidatie op de sportschool onder begeleiding van een fysiotherapeut.

Het is in het algemeen geen watje, die stiefvader van mij.
Een sterke man, klaagt nooit, gewend om hard te werken en hard te zijn voor zichzelf.
Ook voor de operatie en vlak erna erg flink en optimistisch.
Maar nu maakt hij zich tot wat zorgen: hij wordt regelmatig nogal duizelig.
Het lijkt erop dat dat meestal gebeurt als hij wat ‘veel’ doet of in situaties waarbij hij stress ervaart (en dat is al heel snel, je moet geen haast willen hebben).

Afgelopen vrijdag bijvoorbeeld heeft hij in de ochtend met m’n moeder z’n dagelijkse wandelingetje gemaakt, wat ze al twee weken doen.
Duurt ongeveer een kwartier, 20 minuten.
Daarna heeft hij een gegeten en een half uurtje geslapen.
Vervolgens moest hij dus gaan sporten. Dan is er dus wat tijds’druk’.
In de auto werd hij vervolgens helemaal akelig en duizelig.

Afijn, ze zijn op de EHBO beland. Pacemaker uitgelezen (die is definitief ‘geinstalleerd’), maar dat was in orde. Wel zagen ze elke dag een korte tijd een verhoogt hartrimte, maar volgens de cardioloog die werd gebeld, was dat geen probleem.
Overig waarden waren ook oke.

Herkent iemand dit? ‘Hoort’ dit erbij?
Hij heeft die duizeling de eerste week in het ziekenhuis ook gehad, toen was het heel erg (voor zijn gevoel kwam het plafond naar beneden)
Nu dus al twee keer weer thuis, behoorlijk erg.
En al vele keren dat hij een ‘klusjes’ (aanrecht schoonmaken met ’n doekje) afbreekt omdat hij het aan voelt komen.

Hij is op zoek naar lotgenoten waarmee hij dit soort dingen kan delen.
De mensen waarmee hij sport zijn mensen die gedottert zijn en zich alweer prima voelen.

Is er iemand die zich in dit verhaal herkent?

met vriendelijke groet,
Chantie

[Anoniem]

Ja hoor ik herken het helemaal.
Heb een mitralisklep operatie gehad verleden jaar.

Je lichaam moet zich weer helemaal aanpassen. Ik heb het ook onderschat wat voor impact het heeft. Lichamelijk en ook geestelijk.

Bovendien krijg je ook zoveel medicijnen na de operatie.
En die hebben ook de nodige bijwerkingen, Heb je wel de bijsluiters gelezen?.

Ja …ik had het ook al in het ziekenhuis.De duizelingen…. Ik mocht daarom niet opstaan in het begin.
Want de eerste keer dat ik even op de stoel mocht gaan zitten, viel ik binnen een halve minuut flauw.
Het is gewoon heel vervelend en je wordt er onzeker van.

De tijds druk zoals je het noemt speelt ook een grote rol en de stress, dat is bij mij ook nog steeds. Dat besef ik ook pas sinds kort.

Het is een kwestie van geduld en nog eens geduld…het gaat met vallen en opstaan, maar heus gun het wat tijd en op een gegeven moment gaat het wat beter.
En 6 weken na een operatie is nog maar heel kort, dus verwacht nog niet teveel en forceer niets.

Ook de fysiotherapie, daar ben ik ettelijke malen flauwgevallen.Daarna mocht ik zelf aangeven tot hoever ik kon gaan en heel langzaam aan ging het wat beter.

Doe de groetjes aan je stiefvader, het komt allemaal wel goed!
Hartegroetjes ook voor jou…wat fijn dat je zo meeleeft met hem, dat zal een fijn gevoel zijn voor hem!
Cesarina

[Elsje]

Beste Chantie,

Ook ik herken het duizelig zijn na een klepoperatie. Ik heb er behoorlijk last van gehad, en een flink aantal weken lang. Het is nu 3 1/2 maand na mijn operatie, en ik ben er zo’n week of 3 , 4 vanaf. Het kan natuurlijk per persoon verschillen hoe lang je er last van houdt.
Je moet inderdaad wat Cesarina zegt heel veel geduld hebben, en leren om alles vooral héél rustig aan te doen. Dat is moeilijk, maar je leert het doordat je lichaam je elke keer wel terugfluit. Langzaamaan zal je stiefvader dan merken dat het voorruit gaat, en dat je de dingen steeds meer op je ‘normale’ tempo kunt gaan doen. Maar totaal gezien, zal hij het waarschijnlijk altijd wat rustiger aan moeten blijven doen dan het ooit was. Het gaat goedkomen! En met jouw ondersteuning moet dat best gaan lukken!

Groetjes, en sterkte met alles.

Elsje.

[ArieA]

Tja, hardlopers zijn doodlopers….!

Op 31 juli vorig jaar heb ik drie omleidingen en een klepreparatie ondergaan. Ik werd na ongeveer acht dagen ontslagen en ben toen in revalidatie geweest in het Winschoter ziekenhuis.

Daar ging alles rustig, vooral rustig. Enkel en alleen met het onderlichaam werd geoefend, en een beetje roeien. Na iedere vijf minuten inspanning werd de polsslag gecontroleerd en zo werd het ritme gevonden waarop je het beste trainde. Dit heeft echt een half jaar geduurd, tweemaal in de week.

Zelf ga je stukjes lopen; eerst vier tegels, dan rond je huis, dan rondje huizen en zo maar verder. Langzaam maar zeker.

Na dat half jaar ging ik in de buurt op therapie, tweemaal per week. Nu het bovenlichaam. Ik roeide vijf minuten, ging dan met gewichten verder (je weet wel, trekken en drukken met zo’n apparaat). Vier series, twee liggend, twee zittend. Dan lopen op de band, tien minuten, tempo langzaam opvoeren.

Nu, een maand of anderhalf geleden kreeg ik weer problemen met mijn lucht, benauwd; lag het aan het weer?

Anderhalve week terug jaarlijks onderzoek bij de cardioloog; hartslag van 40 (veertig)! Misschien heb je een sporthart?

Ok, er worden onderzoeken gedaan, ik krijg volgende week een Holter, heb ondertussen bloed in mijn urine, hele ratteplan al doorgewerkt, CT scan geeft niets aan, vrijdag uitslag van radioloog.

Ik voel en voelde mij goed, maar ik denk dat ik langzaam en goed ben begonnen en daarna teveel wilde en ook heb gedaan! Ik denk ook dat je na een open hart operatie nooit meer de oude wordt, maar dat je blij moet zijn dat je er nog bent en er dienaangaande wat van moet maken!

Verder heb ik ontdekt dat teveel drinken niet goed is, je lichaam kan het niet verwijderen en je hart komt in het vocht te liggen en gaat verdrinken….!

Ik ben de laatste week onder vochtbalans geweest, 2 liter per dag en controleren wat er uitkomt. Dan heb ik het ook minder benauwd en hoef ik er ’s nachts ook niet twee of drie keer uit!

Zo, heb je hier wat aan?

Hartsgroet van mij en vooral sterkte, ik meen het goed, Arie….

[charlot]

ja hoor, ik heb ook mitralisklep OK gehad, zelfde verhaal. Erg moeielijk voor doeners. Tempo moet dus gewoon nóg lager. En vooral geen plotsklapse dingen doen. Niet denken van ” o ja het water staat nog te koken” en dan direct opstaan en de keuken invliegen…kallem an, hoe moeilijk het ook is. Geniet maar van het niksdoen, de tijd dat je weer van alles kan komt echt wel weer terug. (Althans met deze droom hou ik mezelf op de been, want voor mij is die klep 9 maanden geleden gerepareerd en ik ga eerder achteruit dan vooruit. )

[Jan van der Doef]

Ik ben 18-05-22 geopereerd linker hartklep vervangen en 3 bypass. De duizeligheid zit in de medicijnen lees de bij sluiters. Ik zelf heeft 3 keer een terugslag gehad met duizeligheid 3 keer de rollator weer moeten gebruiken. Nu ben ik de duizeligheid weer kwijt na verwijdering van Spirononolacton,dus nu voel ik mij weer goed. Even afkloppen, je kan niet weten,de toekomst is wel onzeker. Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Geduld hebben
Groeten van Jan

[Gerard Dijkstra]

Ik ben een man van 69 jaar en ben op 6 nov. 2022 geopereerd waarbij ik een nieuwe aortaklep kreeg. Tevens vond er een ablatie plaats en werd het linker hartoor verwijderd. Eerder had ik ritmestoornissen maar deze waren niet hinderlijk. De aortaklep bleek te lekken en in een half jaar tijd bleek de lekkage erger te zijn geworden. Dit was de reden om te opereren volgens het MCL hartteam. 5 Dagen na de operatie werden de draden van de eventuele tijdelijke pacemaker verwijderd wat een bloeding in het hartzakje veroorzaakte, een zgn. late tamponade. Op het nippertje werd dit ontdekt (met dank aan mijn vriendin) en er volgde op 13/11 een spoedoperatie. Het hele zaakje moest weer open en er volgde weer 9 dagen extra ziekenhuis.
Sinds het ontslag uit het ziekenhuis op 22/11 heb ik last van duizelingen waarbij ik bij de hevige duizelingen ook dubbel zie. Dit gebeurt gemiddeld 1 x per dag. Hierdoor durf ik niet meer auto te rijden of te fietsen.
Ik heb de bloeddruk gemeten tijden zo’n aanval en deze is goed. De aanvallen van duizeligheid duren trouwens maar kort, enkele minuten.
De dosering metoprolol is verlaagd van 200 (wat al hoog is) naar 100 mg, de digoxine is vervallen maar dit heeft allemaal geen effect. Blijft de spironolacton misschien is dat de boosdoener.
Herkend iemand het bovenstaande of weet iemand wat de oorzaak en/of oplossing is? Ik ben nu 7 weken na de operatie(s) en ben de duizelingen wel goed zat.

[Hans van den hurk]

14 augustus 2022 heb ik een open Hart operatie ondergaan nieuwe klep en aneurysma hersteld.na hartoperatie last van hartritmestoornissen en zware draaiduizeling
Net alsof je in een draaikolk terecht komt en ik val dan op de grond 6 x terug gebracht naar ziekenhuis.
Cardioloog weet het niet meer waar het van daan komt.inmiddels ecv gehad en mijn hart ritme is weer normaal.alleen de duizelingen zijn er nog ook kno arts kan niets vinden.nu door gestuurd naar neuroloog.zijn er meer mensen die last hebben gehad van zware draaiduizelingen

[Nely bleiji]

Ik ben 19 oktober geopereerd en nog steeds duizelig, in die mate dat ik totaal niet functioneer .. ook na aanpassing van de medicijnen is de duizeligheid niet minder geworden. In het ziekenhuis ging het duidelijk beter. Ik ben driemaal gevallen..sleutelbeen gebroken en rugblessure opgelopen…en eenmaal uitsluitend blauwe plekken als schade
Als ik bovenstaande berichten lees, kan ik er maar beter niet van uitgaan dat de duizelingen spoedig onder controle zijn en heeft het ook geen zin om de cardioloog te bellen, zoals ik van plan was. Ik ben wel geschrokken. Ik ben met spoed geopereerd en ging uit v an 6 weken borstbeen en daarna drie maanden revalidatie. Toch wel geschrokken van jullie berichten. Ook bij mij gaat het om reparatie hartklep en twee omleidingen.
Geduld is kennelijk ook hier een schone zaak.

Met vriendelijke groet Nely Bleiji

[Jaclky de Bruine]

Ik ben in Aug 2023 geopereerd. Mitralisklep gerepareerd. En idd ook erg duizelig en moe geweest. Ik had ook aardig wat pilletjes. Na bezoek cardioloog in december mocht ik stoppen met bloedverdunners en nog een aantal pillen. Slik nu nog 1 betablokker per dag, die ik door de helft doe en verdeel over de dag. Duizelingen zijn zo goed als verdwenen en het gaat de goede kant op.Merk erg goed dat mijn hart nu minder hard moet werken nu de lekkage weg is. Op naar het voorjaar en naar buiten.
Gr, Jacky

[Auteur]

Berichten