@Hermann1001,
Ik kon aardig meekomen met wiskunde op het gymnasium. Ik heb ook wel eens een cursus gevolgd waarbij statistiek één van de vakken was, maar het was niet veel meer dan een begin. Wat het onderzoek uit 1937 betreft gaf ik alleen maar weer wat door de onderzoeker destijds zelf is opgemerkt. Als arteriosclerose zowel bij hoge als lage cholesterolwaardes optreedt is er geen sprake van een causaal verband en ook niet van correlatie (samenhang) Als er wel altijd hoog cholesterol zou zijn bij arteriosclerose wijst dat wel op correlatie, maar niet zonder meer op causaal verband. Om dat laatste te kunnen vaststellen moet je eerst zeker weten dat er geen andere factoren in het spel zijn die ook de oorzaak zouden kunnen zijn. Nogmaals, lees het boek van Kendrick waarin talloze voorbeelden staan die e.e.a. illustreren.
Overigens was het nooit mijn bedoeling een uitgebreide boom op te zetten met de cardioloog over cholesterol en statines. Ik wou niet meer dan haar wijzen op de bevindingen van Kendrick en anderen, maar zelfs daar kreeg ik de kans niet voor. Mijn ervaringen en die van mijn echtgenote in het medische circuit sterken mij in de opvatting dat je heel voorzichtig moet zijn met wat je voorgeschoteld krijgt. Het werk van Ioannidis is daar een treffend bewijs van. Hoeveel specialisten hebben de moeite genomen om na te gaan wat er klopt van al die onderzoeken? Ze hebben er niet voldoende tijd voor en dus praten ze elkaar na of herhalen wat de farmaceutische industrie ze voorzegt. Uit het boek van Kendrick heb ik geleerd hoe verdomd belangrijk cholesterol is voor ons welbevinden en dus ook dat je uiterst voorzichtig moet zijn met ingrijpen in de cholesterolhuishouding op straffe van allerlei ongewenste effecten. Het is niet voor niks dat er in de V.S. processen worden gevoerd tegen producenten en voorschrijvers van statines (crestor) Medicijngebruik als derde doodsoorzaak in dat land stemt ook tot nadenken.
