EPD kan nooit tegen vakmanschap arts op,
zegt Paulus de Jong , onderzoeker bij het Nederlands Instituut voor Neurowetenschappen (NIN) van de KNAW.
“Artsen zullen terughoudender worden om niet onderbouwde hypotheses of gemaakte fouten te noteren. Anderzijds heb ik meegemaakt dat patiënten nu al dingen voor mij verzwijgen in de angst dat deze in een Elektronisch Patienten Dossier (EPD) komen, schrijft Paulus de Jong. ”
[knip]
Over het Klink-argument van : je hoeft dan je verhaal niet steeds opnieuw te vertellen:
“Goede artsen onderscheiden zich meestal niet van minder goede collegae door duurdere wachtkamerinrichting, apparatuur of laboratoria. Wel door goed te luisteren, naar non-verbale tekenen te kijken en vanuit hun betere vakkennis bij ieder uniek verhaal van iedere unieke patient juist die vragen te stellen die bij het noodzakelijk reductionistisch denken tot de juiste diagnose leiden.
Een EPD, volgepropt met informatie waarvan we tevoren nooit weten of die in de acute situatie waarvoor het nodig is relevant zal zijn, kan hier nooit tegen op en zal eerder vertroebelend werken. Als we Klink mogen geloven, hoeven we maar een keer ons verhaal te doen en dan zijn wij jaren onder de pannen.”
De Jong geeft nog 5 groepen van redenen waarom hij ieder burger aanraadt om voorlopig bezwaar aan te tekenen
bv deze:
“De kans dat de EPDs de zorg voor de patiënt en de kans op een juiste diagnose vergroten, is even groot als dat zij deze juist verkleinen. Dat hangt volledig af van de, op het moment van raadplegen niet-te-controleren betrouwbaarheid van, vroeger ingevoerde en vaak irrelevante gegevens. ”
De Jong eindigt zijn artikel als volgt:
“Politiek is altijd een onzekere factor. Het sofinummer wordt ook al voor heel andere doeleinden gebruikt dan ooit expliciet door de regering was beloofd. Mijn privacy is mij teveel waard om deze, bij een volgende politieke koehandel, te grabbel te gooien. ”
Zie voor het hele artikel op nrc.nl:
http://tinyurl.com/6j6rh8
