Het is altijd maar de vraag of iemand verder wil of niet. Maar op die momenten ligt de keuze vaak niet bij hun, maar hun familie. Die moeten dan beoordelen wat in hun ogen het beste lijkt. Makkelijk is dat zeker niet, ik weet het..
Je moet dan ook nagaan of er permanente schade zal zijn, zal er een beperking zijn? Kan diegene daar verder mee leven?
Zolang de keuze nooit is gezegd, kies dan voor het leven en probeer de mogelijkheid te geven dat ze zelf mogen kiezen. Voor zover is het niet aan ons om te bepalen wie sterft, we kunnen alleen een langer leven bieden.
Maar we zijn alweer van het werkelijke onderwerp en de start van dit forum afgedwaald. Het gaat om BDE’s. Ik heb het zelf gelukkig (of helaas) niet meegemaakt. Al heb ik wel vaker met wat ongelukjes gedacht; dit gaat niet goed.
Ik denk dat we tegenwoordig door de tv al een bepaald beeld hebben gekregen bij een BDE, maar wie zegt dat het zo is?
Misschien wordt het toch echt tijd om het boek te lezen…. ;)