Donkere dagen voor de kerst.
Hoewel ik deze tijd van het jaar altijd wel iets speciaals vind hebben zat het zonnetje in mij achter een donkere wolk. Ik heb geprobeerd wat overtollige ballast uit mijn rugzakje overboord te kiepen maar de bodem blijft helaas bedekt. Meestal probeer ik me te verzetten tegen opborrelende ‘unheimische’ gevoelens maar een chronisch slechte nachtrust heeft de emmer doen overlopen. Ik heb het maar laten gebeuren, dat klaart de lucht. Inderdaad, vanmorgen stond ik al wat relaxter op. Met mijn gezinnetje zat ik aan het ontbijt toen ik achter in de tuin, hoog in de bomen, de acrobatische bewegingen van 2 eekhoorns volgde. Nu de bomen kaal zijn, zijn ze voor ons niet meer onzichtbaar. Met wat voor behendigheid zij via de dunste takjes, de nodige meters boven de grond, overspringen naar een volgende boom. De koolmezen en pimpelmezen hebben de vetbollen en pindakaas gevonden. Terwijl ik dit typ kwam er net een eekhoorn langs de schuifpui gelopen, zich niet bewust van ons. Zo leuk! Radio 10 Gold klinkt op de achtergrond met de top 4000. Het nummer ‘Daydream believer’ van de Monkees (heerlijk zo’n gouden ouwe) had ik net even nodig. Ik ga er weer voor! En mocht het nodig zijn, ik kan altijd nog een grotere rugzak kopen. 😉
Hartegroet,
Annemarie
