Ik vind het best lastig mijn verhaal hier neer te zetten maar ik zal het proberen in de hoop misschien enige herkenning te vinden en wat tips hoe met h.e.e.a goed om te kunnen gaan.
In dit geval gaat het om de partner die een reparatie van de mitralisklep heeft gehad + een paar bijpasses. Dit was 19 febuarie j.l. Moet erbij zeggen dat hij hiervoor nooit wat dan ook ooit heeft gehad. Ging naar de huisarts omdat hij kortademig was……en toen begon het circus !!!
De operatie,hartrevalidatie en alles daarom heen is fantastisch verlopen. Hij is nu ook alweer aan het werk. Is echter nog wel vaak moe.
Niets aan de hand zou je dus zeggen. Het was een zeer zware, lastige en vermoeiende tijd maar wat ik nu als enorm moeilijk ervaar is het emotionele gebeuren erna. Kan ook te maken hebben met bijwerkingen van medicijnen maar dat vind ik lastig in te schatten.
Hij zit vol met kwaadheid, frustraties, kan om het minste of geringste boos zijn, blijft lang tobben over allerlei zaken. Is erg emotioneel, teleurgesteld , voelt zich in de steek gelaten.
We kunnen redelijk erover praten, maar toch het klinkt afschuwelijk maar ik ervaar het ook allemaal als ” niet leuk “, ik heb hier ook niet om gevraagd. Ook mijn leven staat hierdoor op z’n kop.
En dat is nu weer mijn frustratie want ook ik voel me in de steek gelaten en door anderen niet begrepen.
Maar goed, dit wilde ik hier even kwijt want ik krijg toch vaak het idee dat de partners van de “patient “er een beetje bij hangen.
groetjes Elisabeth
.
