Ik heb altijd wel last gehad van het gevoel alsof je hartslag even blijft hangen, gevolgd door een heftige hartslag, maar eigenlijk nooit iets mee gedaan omdat het niet hinderlijk was. Echter sinds de zomer heb ik er behoorlijk last van, vooral na inspanning en na eten als ik even rustig zit gaat mijn hart een eigen gangetje. Soms is het 1 keer een andere keer duurt het af en aan soms 3 uur voordat het weer rustig is in mijn borstkas. Vorige week ben ik naar de huisarts gegaan omdat ik mij toch zorgen begon te maken, duizelig was en het soms ook benauwd had. Ik heb nu voor een week een holterkastje en heb gisterenmiddag non stop het knopje in kunnen drukken, klinkt gek maar ik ben wel erg opgelucht dat het nu op mijn ecg te zien is. Want vaak tijdens een kort ecg moet je maar net geluk hebben dat je een extrasystole hebt. het is net zoiets als bij de tandarts dat je dan spontaan geen last meer hebt en wat erg frustrerend is waardoor je bij het weglopen uit de wachtkamer toch weer een overslag voelt……
De huisarts heeft geluisterd of ze en ruisje kon ontdekken, omdat ik op jonge leeftijd aan een asd/vsd ben geopereerd maar dat is gelukkig niet zo, bloed is geprikt en op bloedarmoede, een te laag cholesterol en vit. d gebrek is alles in orde. Ik heb PDS of prikkelbare darm syndroom waardoor ik met vlagen flinke diarree heb en weini voedingsstoffen opneem, daar komt waarschijnlijk ook de duizeligheid e.d. vandaan. Dus heb ik ijzertabletten gekregen iets om maag rustig te krijgen en vit. d tabletten. Het valt mij op dat de overslagen vooral na schrikken zijn en na eten. Tijdens activiteiten als wandelen heb ik er niet zo veel last van, totdat ik dan ga zitten en in rust weer overslagen heb.
De huisarts gaf aan dat je er makkelijk 100 mee kunt worden en alle tests voor de zekerheid zijn, Toch voel ik mij niet altijd op mijn gemak als ik weer een overslag heb, maar dat zullen jullie ook wel hebben.
Ik rook en drink niet, gebruik geen caffeine, weinig zout en heb alleen wat overgewicht, dit probeer ik rustig aan kwijt te raken om zo alle risico’s te verminderen en hopelijk in de toekomst minder last te hebben, stress is soms nog wat moeilijk maar ook daar probeer ik mee om te gaan.
Verder is het afwachten wat uit het Holter onderzoek komt.
.
